Blog dagboek van Jan Goossens

John Jasper, negro-preacher (1812-1905)

Bepaalde negro-preachers waren vroeger in Amerika zeer bekend. Een van hen was John Jasper (1812-1905). Zij konden zeer vurig preken en de toehoorders luisterden vak zeer enthousiast en riepen Alleluia, praise the Lord en Amen. Toen hij eens aan het preken was zei hij dat alles door God werd geregeld tot in de kleinste details. Dat was aanleiding voor een van de toehoorders om te vragen waar de zonde dan vandaan kwam, want die zou dan immers ook door God geschapen zijn.

De taal, die de zwarten gebruikten, had een eigen karakter en werd soms ook op een eigen wijze geschreven. De vraag luidde: Wher kum sin from?
De dominee was “not amused”door die vraag en hij antwoordde:

Sum uv yer wud be mity glad ter git Gord mix'd up in yer sins an'ter feel dat He es es bad es you iz. It jes' shows how base, how lost, how ded you's bekum. Wudn't we hev a pritty Gord ef He wuz willin'ter git out in de nite an' go plungin' down inter de horribul an' ruines transgresshuns in wich sum men indulg'. Let me kleer dis thing up befo' I guit it. Bar in mine, dat Gord kin not be temtid uv any man. Try it ef yer chuze, an' He will fling yer in ter de lowes' hell, an' don't dar evur ter say, or ter think, or ter hope, dat de temtashun ter du rong thing kum ter yer from Gord. It do not kum frum erbuv, but it kum out uv your foul an/ sinful hart. Dey iz born dar, born uv your bad thoughts, born uv your hell-born lusts, an' dey gits strong in yer 'caus' yer don't stangel um at de start.

Vrij vertaald: Sommigen van jullie zouden verschrikkelijk blij zijn als God verstrikt raakte in jullie zonden en net zo slecht was als jullie. Dat laat zien hoe basaal, hoe verloren en hoe dood jullie geworden zijn. Zouden wij geen plezierige God hebben, als hij bereid was 's nachts mee uit te gaan en zich ook stortte in de verschrikkelijke en ruïneuze ondeugden die sommige mensen begaan. Laat mij dit duidelijk maken, voor ik er mee ophoud. Denk eraan dat God door niemand op de proef gesteld kan worden. Probeer het maar eens als je wilt en hij zal je in het diepst van de hel slingeren en hij zal je leren om nooit meer te zeggen, of te denken, of te hopen, dat de bekoring om verkeerde dingen te doen, van God komen. Dat komt niet van boven, maar het komt uit je ziel en je zondig hart. Daar wordt het geboren uit je slechte gedachten en uit de hel geboren lusten, die steeds sterker worden als je ze niet van het begin af beheerst.

links: birthday cake

Rechts: negro-preacher

Toen we een aantal jaren geleden in Florida op vakantie waren zag ik op de televisie een zwarte dominee, die een preek hield. Hij waarschuwde de zwarte mannen, die daar als bedienden werkten, dat ze niet jaloers moesten zijn op de blanke vakantiegangers, die in florida waren. Hij vond dat de blanke mensen wel veel geld hadden, maar dat ze in gouden kooien leefden en steeds op moesten passen om niet bestolen te worden. Zij konden volgens de dominee niet van hun geld genieten, omdat dat veel te gevaarlijk was.

Hij vond daarentegen dat de Afro-Americans (negers) weliswaar moesten werken, maar ook veel plezier hadden met muziek maken en dansen. Ze hoefden niemand te vrezen, want niemand was in hun armoede geïnteresseerd. Hij eindigde zijn preek met een zin, die ik nooit zal vergeten.

Hij zei: “you can have so much money, that you can buy a 50 dollar birthday cake, but you can't buy the taste to enjoy it”.

Links: wallabies

Rechts: vruchtje van wallabie in buidel aan tepel

In een artikel in de New Scientist van 22 april 2006 staat een artikel over een nieuwe mogelijkheid om super resistente bacteriën, zoals de bekende MRSA (Multi Resistent Staphilococcus Aureus) of ziekenhuis bacterie te bestrijden.

Bekend is dat het embryo van een soort kangoeroe, die wallabie genoemd wordt (Macropus eugenii), al in een vroeg stadium in de buidel van de moeder kruipt. Men kan zich afvragen, hoe zo'n vruchtje kan blijven leven buiten de steriele baarmoeder zoals dat bij andere zoogdieren het geval is. Het vruchtje heeft, als het naar de buidel kruipt nog geen immuniteits apparaat, of andere middelen, waarmee het de vele bacteriële en andere gevaren van schimmels en virussen kan bestrijden.

Toch kan men zich voorstellen dat zich in een buidel van een kangoeroe niet direct, zonder meer, een frisse boel zal zijn. Ook op weg vanuit de schede naar de buidel kan het vruchtje zich met vele soorten bacteriën, virussen en schimmels besmetten.

Ben Cocks van het Victoria department of Primary Industries in Melbourne, heeft nu ontdekt dat de melk uit de tepels in de buidel een stof bevat, die 100 maal meer effectief is dan de meest moderne peniciline soort, tegen, zowel Gram positieve als gram negatieve bacteriën, zoals E. coli en ook tegen schimmels. Deze stof bestaat uit een molecuul, dat AGG01 wordt genoemd. Deze eigenschap is waarschijnlijk bij de andere zoogdieren verloren gegaan, omdat die, als ze geboren zijn en melk drinken, al over een eigen immuun-systeem beschikken.

De uitdaging is nu om dit molecuul synthetisch te maken en aan te passen, zodat het in gevallen, zoals bijvoorbeeld besmetting met de ziekenhuis bacterie gebruikt kan worden.

Fighting superbugs with milk. New scientist 22 April 2006

I am not saying there won't be a accident Rechts: Winnie-the-pooh
Accidents are funny things
You never have them, till you 're having them
Winnie-the-pooh

De vertaling in het sint Tunnis dialect van een Canadees gedicht, dat ik van Albert kreeg, van een oud vrouwtje in het bejaardenhuis, die zich met een gedicht tot de zusters wendt.

Wa ziede gullie, vrolly?, wa ziede gullie?
Wa ziede gullie, as ge nor mej kiekt?

Un nölend aauw wief, nie goed wies, mit d' oëge bliekend hiël wiet weg.
Dè èt mi lang tend, en niks zet, as gullie hard roept: “ik woi dè ge 't us probiërde”.

Iemes, die 'r gen erg in het, wa gullie vur hur doet, en altied wel unne sok of unne schoen kwiet is.
Die, tège de kiër, of nie, ow lut doen wa ge wilt, mit waasse en voere, den dag vol te make.

Is dè wa gullie dinkt? Is dè wa gullie ziet? Dan doe ow oëge us ope, want ge kiekt nie nor mien.
Ik zal olie us zegge, wie ik bin, as ik hier zoë zit, en doe wa gullie vroagt en èèt as gullie 't wilt.

Ik bin un kiend van tien joar alt, mit unne vat en moen, bruurs en zusters, die veul mi mekaar op hebbe.
Dan wèr un dèr van zèstien, mi vleugels an de vuut, die dromt, dè gaauwechtig unne jong op hör af zal komme.

Efkes latter un vrommes, van vijf en twintig, die èges jonge het, die meej noëdig hebbe en unne zekere en gelukkigen thuus.
Un vrommus now van dartig, mi hard groeiende kiender, an elkaar verbonde, mi bènd, die blievend zien.

Mit de fertig, nog ens, de kiender zien volwaasse en uutgevloge now, miene mins nève mien, en hej zörgt er vör, dè ik niks te klage heb.
Dan mit de fieftig, kiendjes speule rond mien kneiën, weej hebbe wer kiender, miene mins en ik.

Mar donker daag komme 'r now an, miene mins is doëd, ik kiek voruut en bin duk engstig en alliën.
De kiender voeie now d'r ège kiender op, en ik dink an vroeger joare en de genègenheid, die ik krig.
Now bin ik un aauw vrommes, de natuur is wriëd, en makt van ow iemes, die kiekt of ie nie goed wies is.

De moiïgheid is 'r af en 't lief is geslaïkt, dur zit unne stiën wor urst zaat un hart. Mar binne in dè aauw geramt zit nog un jong dèr en now en dan bluit mien verslete hart wer.

Ik dink an 't plezier, mar ok an de pien en lèèf 't lève wer opperneejt. Ik dink an al die joare, toch nog te wennig en te gaauw gegoan en leg mej d'r bej ner, dè niks altied kan bestoan.

Dorrum doe de oëge us ope en ziet gèn aauw kremmig wief, kiek bèter en ziet meej. Dink hier an, as ge wer us un aauw vrommes tège komt, en links lot ligge, zonder nor hör jong ziel te kieke
Want ens op unne goeie dag, ziede gullie ok zo wiet.

Dodelijk zieke varkens met diarree

Het Sint Tunnis dialect is soms moeilijk te verstaan. Dat realiseerde een boer zich ook toen hij een keer naar ons kwam om te zeggen dat zijn varkens ziek waren. Hij dacht, als ik zeg dat de varkens spellen, dan zal de vrouw van de veearts niet weten wat ik bedoel. Daarom zei hij : de verkens motten, zo as gullie zot zegge, anhawend nor de plee.

Links: Arabisch schrift

Rechts: zieke kuikens met draaihals.

Jantje E. had mest kuikens. Toen de kuikens eens ziek waren, kwam zijn zoon geneesmiddelen halen. Deze zoon had Arabisch op de universiteit gestudeerd en dat vond ik zeer interessant. Ik vroeg hem of hij de koran ook kon lezen. Hij vertelde me dat hij hem vlot kon lezen, maar dat je daar niks mee opschoot. Ik vroeg hem, wat hij daar mee bedoelde. Hij antwoordde : Dat is ongeveer hetzelfde als iemand uit Amsterdam, die het dialect van Sint tunnis geleerd heeft. Als ik hem vertel dat ik grij bej Gosses gehald heb en mit de fiets nor huus gebrocht heb. Dan wieëte de minsen in Sint tunnis, die mej kenne, dè de kuukes van onze vat ziek zien, mar dieje Amsterdammer wet nog niks.

Links: Silice, die om het dijbeen gedragen wordt.

Rechts: de cat-o'-nine tail










Opus Dei is een ultra-conservatieve organisatie in de Rooms Katholieke kerk, die met enige geheimzinnigheid omgeven is. Het is een soort secte, die weinig in de openbaarheid treedt, maar toch veel invloed uitoefent bijvoorbeeld in de politiek. Zo steunde Opus Dei in Spanje zeer essentieel, het bewind van Franco tegen het communisme.
De organisatie werd opgericht door de Spaanse priester, Josemaria Ecriva in 1928. Door het boek en de film over de “Da Vinci Code” kwam Opus Dei weer in de belangstelling, omdat de albino monnik Silas, een gevaarlijke fanatische misdadiger, die iedereen ombrengt, die een andere dan de gevestigde opvatting over Christus heeft.

De monnik Silas is lid van Opus Dei en toont dat door een zogenaamde “silice” te dragen en zich op gezette tijden met een “cat-o'-nine” zweepje te geselen, onder het uit roepen van de naam van Christus. De silice bestaat uit een band van ijzeren ringen, die voorzien zijn van puntige uitsteeksels , en om het dijbeen gedragen wordt, met de bedoeling om zichzelf pijn te doen ( zelfkastijding). Leden van Opus Dei, die niet alleen uit priesters bestaan, maar deels ook uit vaak celibatair levende leken , dragen de silice soms, bijvoorbeeld twee uur per dag, behalve op Zon- en feestdagen.

Ook zijn er leden, die zichzelf geselen met een zogenaamde “cat-o' nine tail” dat uit een zweepje bestaat, waarmede men zichzelf geselt tijdens het gebed. De cat-o'-nine tail wordt in Opus Dei kringen, discipline genoemd.

Zeventien jaren na zijn dood verklaarde Paus Joannes Paulus II, zelf ook nogal traditioneel ingesteld, pater Josemaria Ecriva in 1992 zalig, iets wat abnormaal snel is voor de Katholieke kerk. In 1982, had de paus Opus Dei al een eigen status toegekend, waardoor men zich rechtstreeks tot Rome kon wenden, zonder tussenkomst van de locale hiërarchie.
Op dit ogenblik heeft Opus Dei ongeveer 85.000 leden, waarvan alleen in de USA 3000. Opus Dei verzet zich tegen voorbehoedsmiddelen, abortus, euthanasie en homo-huwelijk et cetera.

Bij het zoeken naar een afbeelding van een cat-o'-nine zweepje kwam ik terecht bij Opus Dei, de shiïten en bij sadomasochisten. Merkwaardig dat mensen met zulke fundamenteel verschillende opvattingen wel hetzelfde werktuigje gebruiken.

The ways of Opus Dei, TIME, April, 24-2006

Rechts: puur hazelnoot chacolade

Er zijn meer dan 60 publicaties, waaruit blijkt dat chocolade een gunstige werking heeft, op het voorkomen van cardio-vasculaire aandoeningen. Het betreft hier vooral de bloedvaten van het hart en de hersenen, die de voornaamste oorzaak van vroegtijdige sterfte zijn bij oudere mensen.

Een studie, die hierbij in het oog valt, is de zogenaamde “Zutphen Elderly study”. Uit deze studie bleek dat oudere mannen, die het meest chocolade aten, meestal in de vorm van chocolade repen, een lagere bloeddruk hadden en 45 tot 50 % minder kans op dood door vroegtijdige sterfte ( cardio-vascular/ all cause mortality).

Vanaf 1985 werden in de stad Zutphen 470 mannen van 65-84 jaar medisch gevolgd. Alle mannen waren vrij van chronische ziektes, toen de proef begon. Zij werden allemaal medisch onderzocht, waarbij aandacht aan hun bloeddruk werd besteed. Ook werd er gelet op de hoeveelheid chocolade, die de mensen aten.

Toen de proef begon in 1985, at 1/3 van de mannen geen chocolade of andere cacao bevattende voedingsmiddelen. De deelnemers namen gemiddeld 2,11 gram zuivere chocolade per dag. 2/3 van de chocolade bestond uit zuivere chocola en chocolade repen. Er werd gecorrigeerd voor leeftijd, roken, lichaamsgewicht, levensstijl, geneesmiddelen gebruik en dieet. De gemiddelde systolische bloeddruk was bij de mannen, die meer dan 2,30 gram cacao per dag aten, 3,7 mm hg lager en de diastolische druk, was 2,1 mm Hg lager dan bij de mannen, die minder dan 0,36 gram per dag tot zich namen.

In de volgende 15 jaren stierven 314 mannen, waarvan 152 aan cardio-vasculaire ziektes. Na correctie van de verschillende omstandigheden, bleek het relatieve risico van cardio-vasculaire sterfte bij de mannen, die meer dan 2,25 gram chocolade per dag aten 0,50 tegenover de mannen, die slechts een halve gram per dag aten.

Het bleek dat niet alleen het bloeddruk verlagend effect van chocolade dit resultaat had, maar dat waarschijnlijk de anti-oxidatieve werking van cacao ook van belang was.

Wat betekent dat nu in de praktijk. Neem als voorbeeld een tablet chocolade, puur chocolade met hazelnoot van 200 gram (Aldi). Als we er van uitgaan, dat de helft hazelnoot is, dan rest er 100 gram chocolade, waarvan 50% zuivere cacao is. De tablet bestaat uit 7 repen. Elke reep bevat dan ongeveer 7 gram zuivere cacao, dat ruim voldoende is om het in de Zutphen proef te behalen resultaat te halen, als men dagelijks een reepje eet.

Cacao intake, Blood Pressure, and Cardiovascular Mortality( The Zutphen elderly study).
Brian Buijsse et al.
Archives of Internal Medicine, vol 66, no 4 February 2006; 166-387.

Links: Amerikaans meisje met vetzucht

Rechts: Nederlandse jongen met suikerziekte door vetzucht

Als men in Europa denkt dat vetzucht van kinderen een Amerikaans probleem is , wordt het tijd om de feiten eens onder de ogen te zien. Sinds het eind van de negentiger jaren is het aantal kinderen in Europa, dat aan vetzucht lijdt verdubbeld. Als dezelfde trend doorzet zal in 2010 de helft van alle kinderen vetzucht vertonen en een derde zal aan overgewicht lijden. De onderzoekers Lobstein en Youfa Wang respectievelijk van het instituut for the study of obesity in Londen en de John Watkins universiteit in Baltimore wijten dit aan veranderd dieet, te weinig beweging en te veel zitten achter de TV. En de PC.

Tot voor kort kwam suikerziekte II (zogenaamde ouderdoms suikerziekte) nauwelijks voor bij kinderen. Nu zijn er al kinderen, die op tienjarige leeftijd al ouderdoms suikerziekte hebben. Het Medisch Universitair Centrum in Amsterdam heeft een obesitas (vetzucht) kliniek voor kinderen. Tien procent van de kinderen, die aan vetzucht lijden, hebben soms toren-hoge insuline bloedspiegels, maar het lichaam wordt ongevoelig voor insuline. ( insuline resistentie).

New Scientist 11 Maart 2006 pag: 6

Links: jonas en de walvis

rechts: een klein visje dat ook een poging waagt.


Walvissen

Van Albert kreeg ik een verhaaltje over een meisje dat aan de meester iets over walvissen vroeg. De meester legde uit dat, hoewel een walvis een zeer groot zoogdier was, hij nooit een mens kan inslikken omdat zijn keel maar heel klein was.

Het meisje hield vol dat in de bijbel stond, dat de profeet Jonas door een walvis was ingeslikt en wat later weer aan wal was gezet.

Dat kan niet zei de meester.
Ik zal het, als ik in de hemel kom aan Jonas vragen zei het meisje. Maar als Jonas nu eens niet in de hemel gekomen is zei de meester.
Dan kunt U het toch aan hem vragen zei het meisje.

Links: kraam met broeken.

Rechts: broek met foutje

Een broer van B wilde zijn moeder bruskeren. Hij stond op de markt in Helmond en zag dat zijn moeder kort bij een kraampje, met enkele vriendinnen, stond te praten. In het kraampje stond een meisje dat goedkoop broeken verkocht, die kleine foutjes hadden.

Hej maidje hedde gai soms un boks, die an minne pens past, riep hij hard naar het meisje, zodat zijn moeder hem kon horen. Het meisje antwoordde : hejer heb ik 'r ein, mar dor zit de gölp ten achterste vörre. Dè gif niks zei de broer, want as ik mot pisse goi ik altaid toch ten achterste vörre staon.

Links: Het maken van een gat voor de "septic Tank"

Van Albert Willems kreeg ik een mooi verhaal over een jonge dominee (minister), die door een begrafenis ondernemer gevraagd was, om een woordje te zeggen tijdens de begrafenis van een landloper. Deze man was bij niemand bekend en zou begraven worden op een stuk land dat bestemd was om in de toekomst als begraafplaats te dienen. Omdat het wat afgelegen was kon de dominee de plaats niet direct vinden en hij kwam te laat aan op een plaats waar twee negers (Afro-Americans) met een graafmachine een gat hadden gegraven en nu rustig hun boterham aan het eten waren. Hij maakte zijn excuus dat hij te laat was en begon meteen te preken. De negers luisterden aandachtig en riepen voortdurend Praise the Lord en alleluia. Toen de dominee zijn plicht gedaan had en naar zijn auto ging hoorde hij, dat de ene neger tegen de andere zei: I ain't never seen anything like this before ...and I have been putting in septic tanks for more then twenty years. ( Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt en ik graaf al langer dan twintig jaar septic tanks in de grond.)

Nog een ander goed bericht stond in het Britse blad The Independent (on-line) van 5 april, waarvan Albert Willems me een link stuurde.

Duitse, Zwitserse en Britse onderzoekers zijn er in geslaagd om gen-therapie toe te passen bij jongens, die aan chronic granulomatous disorder lijden. Het is een erfelijke ziekte, die veroorzaakt wordt, door een afwijkend gen dat op het X chromosoom zit. Omdat jongens maar één X chromosoom hebben kunnen zij de ziekte krijgen. Meisjes hebben twee X chromosomen en als zij een defect gen op een X chromosoom hebben hebben ze meestal nog een gezond X chromosoom en krijgen dan de ziekte niet ( Een backup chromosoom). Wel zijn deze meisjes dan drager van het abnormale gen en kunnen het aan hun zoons overerven met alle gevolgen van dien. Het normale gen is verantwoordelijk voor het goed functioneren van de zogenaamde fagocyten, dat zijn witte bloedcellen, die bacteriën en schimmels kunnen vernietigen als het lichaam hiermee besmet wordt. De jongens, die een abnormaal gen hebben zijn zeer gevoelig voor infecties met bacteriën en schimmels.

In Frankfurt zijn door Dr.Manuel Grez en medewerkers van het Institute for biomedical research twee jongens van in de twintig, nu met goed gevolg behandeld. Zij namen adulte stamcellen uit het beenmerg van de jongens. Ze brachten die op voedingsbodems samen met het gezonde gen voor normale fagocyten ( het gp91 phox gen) en kweekten de cellen verder, zodat ze het gen inbouwden. Het beenmerg van de jongens wordt nu vernietigd door een chemokuur en daarna wordt de gekweekte (reinserted) stamcellen in het beenmerg gebracht. Hieruit ontstaan nu normale fagocyten, die vervolgens in het bloed komen en daar hun werk doen, als er een infectie optreedt.

In Engeland had Mr. Creamer uit Chorly Lancashire twee zoons, die nu 15 en 18 jaar oud zijn en die de ziekte van hun moeder overgeërfd hadden. De jongens waren zeer gevoelig voor infecties en moesten steeds erg oppassen om niet ziek te worden. Daarom kreeg de oudste een beenmerg transplantatie van een geschikte donor, maar hij moet even goed steeds geneesmiddelen nemen om afweer reacties van het lichaam tegen te gaan. De tweede zoon kon behandeld worden door zijn eigen beenmerg stamcellen genetisch te veranderen en daarna in zijn beenmerg terug te plaatsen. Het voordeel is dat hij niet behandeld hoeft te worden met zogenaamde anti-rejection drugs.

The Independent on line 5 april 2006

Rechts: stukje weefsel wordt uit defecte blaas genomen.

Links: open ruggetje

Na de debacle van de dierenarts uit Korea, met zijn stamcel onderzoek nu weer eens een goede mededeling.

Onderzoekers van de Amerikaanse universiteiten in Wake-forest en Boston zijn er in geslaagd om urine blazen te kweken, die vervolgens in patiënten kunnen getransplanteerd worden. Dit is van belang omdat kinderen, die geboren worden met “open ruggetjes” (myelo-meningocele) vaak geen functionele blaas hebben. Ook patiënten met blaaskanker of aantasting door ontsteking kunnen in de toekomst hiervan profiteren.

Het onderzoek is al 20 jaren geleden begonnen en men is nu zover dat al zeven kinderen twee tot vijf jaren met een nieuwe blaas leven.

De onderzoekers namen een stukje uit de aangetaste blaas, die bestaat uit spiercellen aan de buitenkant en zogenaamde urotheelcellen aan de binnenkant. Beide cellen werden op voedingsbodems gekweekt en vervolgens verder gekweekt op een blaas, die uit afbreekbare kunststoffen bestond. De spiercellen aan de buitenkant en de urotheelcellen aan de binnenkant. Tenslotte na ongeveer vijf tot zeven weken is een nieuwe blaas ontstaan, die uit het zelfde weefsel bestaat als van een normale blaas. De kunststof is afgebroken en het blaasweefsel is er voor in de plaats gekomen. Omdat het weefsel afkomstig is van dezelfde patiënt, die men wil transplanteren (autologisch materiaal), heeft men geen immunologische afweerreactie van het lichaam te vrezen. Deze zogenaamde “tissue engineering” zal volgens de onderzoekers nog geperfectioneerd kunnen worden als men gebruik kan maken van embryonale stamcellen, of adult stamcellen uit het beenmerg.

Anthony Atala et al.
Tissue engineered autologus bladder for patients needing cytoplasty
The Lancet 4 April 2006

Als ik vroeger bij de koeien van Sientje werd geroepen, kreeg ik na afloop van het veeartsenijkundig bezoek, altijd een kop koffie.

Sientje stak echter niet onder stoelen of banken, waarom zij dat deed. Ze zei dan tegen mij: Ik gèf groeéte leuï altied un tas koffie, want ge wet noit wor 't goed vör is.

Links: slachtoffers van Saddam

Rechts Saddam

Over de hele wereld zijn er mensen, die een blogdagboek, via Google, er op na houden zoals dit. Zo kijk ik wel eens naar het dagboek van een student uit Irak, die regelmatig de toestand daar beschrijft. (http://messopotamian.blogspot.com) Naar aanleiding van de verjaardag van de invasie in Irak, enkele jaren geleden, had hij geluisterd naar de radio ”Al-Iraqia”. Hij schrijft dat het zijn diepe wens is dat iedereen zou weten, wat een eenvoudige man op de radio zei, toen hij geïnterviewd werd. Deze man bedankte, zeer geëmotioneerd president Bush, die hij als door Allah gezonden zag. Hij bedankte hem omdat hij “heroic soldiers” gezonden had, die hem uit zijn 16 jarige gevangenisstraf, door Saddam aangedaan, hadden bevrijd. Zijn vader en twee broers waren door Saddam vermoord en voor hen kwam de bevrijding jammergenoeg te laat.

Als je zelf door de Engelsen en Amerikanen bevrijd bent, van Hitler en zijn handlangers kun je hier iets van begrijpen.