Thursday, March 03, 2011
de doodstraf en wat er mee samenhangt.
Rechts: Max Blokzijl derde van links naast Anton Mussert en anderen ter dood veroordeelden.
links: Max Blokzijl voor het gerechtshof.
Het bezwaar dat veel mensen tegen de doodstraf hebben, omdat er wel eens een onschuldig slachtoffer zou kunnen vallen, is niet altijd zonder meer overtuigend. Men zou bijvoorbeeld zeer strenge maatregelen kunnen treffen waarbij dit praktisch onmogelijk wordt.
Bovendien wat vindt men dan van de vele onschuldige slachtoffers die 's Zondags in het verkeer vallen. Wij hoeven toch 's Zondags niet perse auto te rijden. Tijdens de oliecrisis, toen het autorijden ’s Zondags verboden was, vielen er aanzienlijk minder onschuldige verkeersslachtoffers, dan voor en na die tijd.
Tijdens de ontwikkeling tot volwassen individu zijn er bepaalde gevoelige periodes, waarin specifieke gedragingen of vermogens worden vastgelegd. Zo leert een kind spontaan een taal, zonder grammatica of woordjes te leren. Dit principe wordt in de ethologie inprinting genoemd. ( ethologie is de biologie van het gedrag) Evolutionair is het principe van inprinting in ons genoom terecht gekomen. Het gevolg is dat het gedrag dat hiervan het gevolg is meestal onomkeerbaar vast ligt, omdat dit de instandhouding van de soort bevorderde. De angst die veel mensen hebben voor een muis is een angst die op deze wijze ”schlagartich” tijdens de jeugd plotseling is ontstaan, als de moeder bijvoorbeeld paniekerig op het zien van een muis reageerde. Deze angst voor een muis heeft gedragsmatig gezien haar betekenis verloren, maar tijdens de lange geschiedenis van de mens, waarin hij aan allerlei gevaren blootstond, was deze inprinting vaak van levensbelang. Plaats bijvoorbeeld in plaats van de muis een schorpioen of een slang en het maakt een en ander al duidelijker.
Als iemand in bepaalde gevoelige periodes, verkeerd en abnormaal geprogrammeerd is b.v. pedofilie met moordneigingen, dan is dat ethologisch absoluut onomkeerbaar. Het is er mee , zoals ik een psychiater eens hoorde zeggen, als met fietsen. Als je het eenmaal kunt, leer je het nooit meer af. Overdrachtelijk betekent dat, dat je moet zorgen dat de betreffende persoon nooit meer over een fiets kan beschikken.
In Nederland wordt niet altijd rekening gehouden met een aantal van deze ethologische wetmatigheden. Een groot aantal van de verschrikkelijke ongevallen die op het gebied van seksuele misdrijven gebeuren zijn herhalingen van eerdere gevallen. Iemand die bewezen heeft dat hij gedurende zijn inprintings-periode verkeerd geprogrammeerd is wordt enige tijd door deskundige behandeld en dan met proefverlof gestuurd. Als zo iemand in herhaling valt, is het de vraag wie schuldig is. De Nederlandse bevolking wordt als proefkonijn gebruikt voor een onderzoek waarvan de uitslag ethologisch gezien al van tevoren bekend is. Hier zou men het eens kunnen zijn met president Bush. Een interviewer vroeg hem eens waarom hij voor de doodstraf was. Hij antwoordde; Ik ben voor de doodstraf van criminelen omdat ik tegen de doodstraf van onschuldigen ben.
Men zou het standpunt kunnen huldigen dat zo een patiënt niet gestraft moet worden, maar op een fatsoenlijke manier, praktisch levenslang moet worden afgezonderd, zodat er geen onschuldige doodvonnissen door hem kunnen worden uitgevoerd. Het kan mogelijk zijn, zeker nu de opvoeding van veel kinderen meer dan vroeger wat meer problematisch wordt, dat een staat dat praktisch niet kan betalen of uitvoeren. Dat is wellicht mede een rede waarom in veel landen nog steeds doodstraffen worden uitgevoerd. Het is te vergelijken met een arm die voor een stuk genecrotiseerd is. Die arm moet worden afgezet omdat anders de gevolgen dodelijk zijn.
Het zonder meer denken dat de doodstraf in principe, wezenlijk verkeerd is, wordt moeilijk als je bedenkt dat ook in Nederland direct na de oorlog doodstraffen werden uitgevoerd. Zo werd Max Blokzijl, die nooit een mus had kwaad gedaan, maar wel zijn wekelijks propagandistisch pro-Duits praatje voor de radio hield, in september 1945 door een vuurpeloton doodgeschoten. Door het bijzonder gerechtshof werden in Nederland in totaal 154 doodvonnissen uitgesproken. De twee laatste werden op 21 maart 1952 op de Waalsdorpervlakte verricht. In totaal werden tegen de zin van de minister en het overgrote deel van de Nederlandse bevolking er slechts 39 van de 154 doodvonnissen uitgevoerd. In België werden 2940 mensen ter dood veroordeeld en werden 241 veroordeelden door een vuurpeloton gedood. Hoewel er na de troonsbestijging van koningin Juliana, nog 18 executies werden gedaan, weigerde zij nog langer haar handtekening te zetten. Tegen de wil van minister Hendrik Mulderije, een CHU politicus in het kabinet DreesI, weigerde zij tot twee maal toe de doodstraf goed te keuren van Willy Lages een SS-sturmbannführer die hoofd was van de SD in Amsterdam. Hij was verantwoordelijk voor de moord op de bekende verzetsheldin Hannie Schaft. Ook werd de doodstraf van Kotälla, Aus der Fünten en Fisch door toedoen van de koningin omgezet in levenslang en samen met Lages vormden zij de later de bekende vier van Breda.
Dat ook moord neigingen en andere abnormale gedragingen onomkeerbaar kunnen zijn, is ook duidelijk geworden uit genetisch onderzoek van professor Dr. Brunner uit Nijmegen. ( Zie hiervoor het boekje, de biologie van menselijk gedrag).
