Saturday, February 19, 2011
De ziekte van Alzheimer
Alois Alzheimer (1864-1915)Op 12 februari werd een artikeltje in dit blogboek geweid aan dementeren.
Toevallig zie ik nu dat er op 9 februari ook een artikel over Alzheimer on line is van medscape family medicine. Er wordt op gewezen dat ongeveer 60 tot 80 procent van dementie te wijten is aan de ziekte van Alzheimer. In Amerika lijden 5 tot 8 % mensen van 65 tot 75 jaar aan Alzheimer disease ( AD). Van 75 tot 85 is dat 15-20 % en boven 85 is dat zelfs 25-50 % .
In totaal zijn ongeveer 5,3 miljoen Amerikanen lijdende aan AD. Komende decennia wordt verwacht dat door het ouder worden van de baby-bomers er waarschijnlijk 10 miljoen Alzheimer patiënten bij zullen komen. Men verwacht dat er in 2050 11 tot 16 miljoen AD gevallen in Amerika zullen zijn. De kosten die daarmee gepaard gaan worden in 2010 op 172 miljard dollar geschat en in 2050 op 1,08 triljoen.
De juiste oorzaak van AD is niet bekend. Wel weet men dat er in de hersenen zogenaamde plaque ontstaat die bestaat uit vetachtige eiwitten die bèta amyloid genoemd worden en die er voor zorgen dat bepaalde zenuw-uitlopers gaan klitten met alle gevolgen van dien. Het geleiden van impulsen door de uitlopers van de zenuwcellen wordt bemoeilijkt met als gevolg dat kennis (verstand) en herinnering achteruit gaan. Dit is vooral het geval als de misvormingen in de voor-hersenen (frontale lobben) plaats vinden, omdat daar de cognitieve capaciteiten gevestigd zijn.
Acetyl-choline is een stof die nodig is voor het normaal functioneren van de hersenen. Vooral voor herinneren is het nodig dat er voldoende van deze stof aanwezig is. De stof cholesterinase zorgt ervoor dat het acetyl-choline wordt afgebroken. Door nu cholesterinase-inhibitors bijvoorbeeld via pleisters toe te dienen probeert men de afbraak van het acetyl-choline te vertragen.
Een zekere diagnose dat men met alleen maar Alzheimer te doen heeft kan alleen post-mortem door pathalogisch sectie onderzoek bepaald worden. Vaak zal men van doen hebben met Alzheimer die gepaard gaat met andere aandoeningen zoals slijtage van de bloedvaten of andere beschadigingen van de hersenen door TIA's of hersens-infarcten bijvoorbeeld.
Om de diagnose AD te kunnen stellen moeten de symptomen die de patiënt vertoont voldoen aan de criteria die hiervoor gesteld worden door het “diagnostic and statistical menual of mental disorders” kortweg DSM-IV genoemd.
De herinnering van de patiënt moet gestoord zijn en verder minstens één van de volgende verschijnselen. Moeilijk uit de woorden kunnen komen, sommige dingen niet meer kunnen doen die vroeger gewoon gedaan werden, (apraxia), bepaalde bewegingen niet meer kunnen doen, bepaalde objecten of personen niet herkennen en de volgorde bij bepaalde handelingen zoals eten bereiden enz. niet normaal meer kunnen uitvoeren.
De tijdsduur van de ziekte is 3 tot 9 jaren. Vooral in het begin ziet men soms neuro-psychiatrische symptomen zoals depressie, angst, geïrriteerdheid, agressie en persoonsverandering. Ook slaapstoornissen, makkelijk verdwalen en soms psychotische wanen komen wel voor.
