Blog dagboek van Jan Goossens

Kende gullie de neie veejarts Bertels? Was dè naaw zulde gullie zegge den awe veearts zulde mène. Jawel mar toen ie oit Helmund hejer in Sintunnis kwaam zin ze de neie veejarts en dorum zeg ik dè naw ok mar.

Hullië vadder waar laang geleje vanuoit Hollaand nor Helmund verheusd umdettie dor un bantje ha gekrigge as leiraar teikene an dein of dander school. Dè verheuze war een heil werk gewist, temeir umdettie toe al un dil jong ha. Mar den bürman wor ze nève kwame wonne ha zun best geholpe. Zoë zin ze naw ok wel wir in Helmund, dè maag gerust ok us gezi worre.

Toen hullië vadder un schilderai op wilde hange krig ie in de gatter dètie gin naggels mir ha. Den bürman zin: As ge gaauw bènt kande nog vur den donkere nei naggels hoale, vat menne fiets mar. Dè din hullië vadder en hai fietste zo gaauw as ie kos noa de wenkel. Umdettie in de wenkel wa laang mos waachte waar ut allenkskus donker geworre, toen ie wir op huis an di. Onderweges hieuw de veldwaachter hum an en zin: Halt gai kriet ein pressesverboal um degge zonder leegt fietst en ok nog an de verkeirde kaant. De veldwaachter viet zun buukske lekte us an zun potloat en schrif ut ein en ander op.

Gullie kaant zeker wel begraipe dè hullië vadder koi zin ha toen ie wir thois kwaam. Net in Helmund en dan al un prosses verboal dè zodde ok niemus nie gunne wonie? Toen ie ut den bürman vertelde zin die: Ja mer dè hi in Helmund niks te beteikene. As ge van de veldwaachter un prosses verboal kriet moette Sotterus noa de mert goan en dan gifde hum ein dowwes sigarre. Nie zowwe mar gève naturlijk, zin ie, mar ge vat ur uurst zelf ein en dan zegde : velwaachter ok ein sigaar? As ie er dan ein vet dan zègde gai: Och vat ok de heil dowwes mar.

Hullië vadder kos dor uurst ginne keeik op kreejge mar hai daacht as dè heejer de gewont is dan vuroit mer. Toen ie sotterus no de merret ging kwaamp ie de veldwaachter tege en viet hai aiges ein sigaar en vroeg de veldwaachter of ie er ok ein wo.Toen de veldwaachter dur ein viet zin ie: Och vat ok de heil douwes mar, net zoas den bürman ut hum gezeet ha. De veldwaachter viet de douwes en stook ze in zun binnetes. Hai leejp toen gewoën dur en keek net of ie overal schait an ha.

Naw kande gullie zeker wel begraipe dè hullië vadder zun aige un sort schamde. Uurst un presses verboal en naw nog ein douwes siggarre kwait, hai hagget ok nie koier kanne treffe wonie? Toen ie mi zunne fiets op hois an ging kwaam ie bai de slagbom den veldwaachter tege. Den veldwaachter hiew hum an en zin zaagjes in zun owwer: Dur zal warskainlijk niks van komme.

# posted by roodbont @ 4:16 PM