Wednesday, September 02, 2009
de spermacel
Met een zeer fijne naald wordt de spermacel in de eicel gebracht
In het tijdschrift Journal of Biology van 7 augustus 2009 staat een interessant artikel over de spermacel met de titel: the human spermatozoon- a stripped down, but refined machine.
Het is merkwaardig dat in een wereld waarin de bevolkingstoename nog steeds onevenredig toeneemt, toch een op de zes koppels een verminderde vruchtbaarheid heeft. Als een koppel een jaar lang zijn best doet om zwanger te worden, maar het lukt niet, dan spreekt men van verminderd vruchtbaar. Ongeveer 80 miljoen koppels in de wereld zijn verminderd vruchtbaar. Opvallend hierbij is dat minstens 50% veroorzaakt wordt door onvoldoende sperma kwaliteit. Ongeveer een op de 20 mannen hebben wel spermacellen in hun ejaculaat maar de spemacellen functioneren niet normaal. Als men dit vergelijkt met andere biologische afwijkingen (ziektes) is dit uitzonderlijk hoog. Bovendien neemt het verschijnsel nog steeds toe volgens de onderzoekers van de universiteit van Dundee (UK). Een belangrijke oorzaak zou liggen in het abnormaal functioneren van de annulus, een verbinding tussen het hoofd en midden stuk van de spermacel ( zie plaatje). Voor deze afwijking bestaan geen geneesmiddelen. Wel kan men hulpmiddelen toepassen zodat de sperma cel en de eicel kunstmatig kort bij elkaar worden gebracht. Deze behandeling is bekend onder ART ( Assisted Reproductive Technology). Het bekendst en het meest toegepast is de zogenaamde IVF ( In Vitro Fertilization). De spermacel wordt bij deze methode in een voedingsbodem onder de microscoop in aanraking met de eicellen gebracht. In vitro betekend in glas. De man moet dan wel voldoende spermacellen produceren want men brengt ongeveer 50.000 spermacellen per eicel kort bij de eicel onder de microscoop. Produceert de man te weinig sperma dan past men ICSI (Introcytoplasmatic sperm injection) toe. Men brengt de spermacel met verfijnde apparatuur in de eicel. De spermacel hoeft dan niet zelfstandig door de wand van de eicel te dringen. Dat is van belang omdat een niet normaal functionerende spermacel het meestal aan de kracht ontbreekt om dat te doen. Het nadeel van deze methodes is dat ze zeer duur zijn, niet zonder risico en beperkt succes hebben. In Europa heeft gemiddeld slechts 25 % van de behandelingen succes. Toch neemt ART over de hele wereld toe waarschijnlijk omdat er geen betere methodes voorhanden zijn. Bovendien is er de neiging om steeds later kinderen te krijgen, waardoor de kwaliteit van zowel de spermacel als de eicel evenredig afneemt.
