Sunday, March 02, 2008
Charlie Brown en zijn B-17
links: de B-17
Albert uit Canada maakte me attent op een interessant verhaal van een Amerikaanse piloot.
Zijn naam was Charlie Brown en hij vloog een B-17 vliegend fort, met de naam “Ye old pub”. Hij vloog op 21 jarige leeftijd, op 20 december 1943, voor de eerste keer als eerste luitenant en commandant, bij de 379de Bomber group, die gestationeerd was in Kimbolton, dat ongeveer midden in Engeland ligt. Het doel was de Focke-Wulf fabrieken in Bremen. Het bombardement duurde 10 minuten op ruim 8 km hoog en meer dan 50 graden Celsius onder nul. De B-17 van Charlie werd zwaar beschadigd, nog voor het commando “bombs away” gekomen was door afweer vuur en Duitse jagers. Zijn toestel werd nog zwaarder beschadigd, toen hij boven Duitsland probeerde naar Engeland terug te vliegen. De plexiglas neus van het toestel was verbrijzeld en de motor nummer 1 was uitgeschakeld, terwijl nummer 4 zwaar beschadigd was. Daarom kon hij de formatie niet volgen, Het kompas was kapot en daarom vloog hij al snel in de verkeerde richting. Toen hij boven een Duits vliegveld kwam, kreeg de Duitse piloot Oberleutnant Franz Stigler de opdracht op te stijgen en de B-17 omlaag te schieten. Toen Stigler de B-17 naderde kon hij zijn ogen niet geloven. Hij had nog nooit een toestel in zo'n slechte staat gezien. De staart en het achterste gedeelte van het vliegtuig waren ernstig beschadigd. Hij zag dat de schutter achter in de staart zwaar gewond was. De schutter in de koepel van het vliegtuig hing dood naar buiten op de romp. De neus van het toestel was ingedrukt en een propeller stond in een abnormale positie, terwijl er meerdere gaten in de romp van het toestel zaten. Ook een derde motor haperde af en toe.
Franz vloog langs het toestel en zag dat de piloot moeite had om het vliegtuig in bedwang te houden. Hij begreep dat de piloot niet wist waarheen hij vloog en daarom zwaaide hij naar hem om aan te geven dat hij 180 graden moest draaien, met de bedoeling hem te laten landen op het Duitse vliegveld. Charlie Brown, die een schotwond in zijn schouder had, reageerde echter niet en daarom begeleidde Franz hem richting Noord zee. Boven zee aangekomen groette Stigler Charlie en draaide vervolgens om, terug naar Duitsland. Thuis gekomen zei Franz dat hij voor de veiligheid, gewacht had met neerschieten totdat de B-17 boven zee was. Hij had het verder vanzelfsprekend, nooit tegen iemand verteld. Charlie Brown haalde het tot het vliegveld Seething kort aan de oostkust van Engeland. Bij de “ briefing” in Engeland kreeg Charlie Brown en zijn bemanning, voorzover die het er goed hadden afgebracht, de opdracht hierover te zwijgen.
Meer dan 40 jaar later in1986 begon Charlie zijn zoektocht naar de Duitse piloot, die in een Messerschmit BF109 hem gevolgd was. Charlie Brown wilde weten, wie de Luftwaffe piloot was, die hem en zijn mannen gered had. Na jaren lang zoeken vond hij tenslotte in 1990 Franz, die zijn oproep in een veteranenblad van de Duitse Luftwaffe gelezen had. Franz had er nooit met iemand over gesproken, ook niet tijdens de reünies na de oorlog. Tijdens een reünie van het 379de Bomber group, waar nog 25 veteranen aanwezig waren, ontmoeten ze elkaar. Franz Stigler was na de oorlog naar Vancouver in Canada geëmigreerd, terwijl Charlie Brown in Seattle woonde. Ze hadden de laatste 50 jaar betrekkelijk kort naast elkaar gewoond. Daarna zijn ze beste vrienden geworden
