Thursday, August 23, 2007
bezoek Radboud
Gisteren zijn Hannie en ik naar het universitair ziekenhuis Radboud in Nijmegen geweest voor controle. De hematoloog (bloedspecialist) was tevreden over het bloedbeeld. De zogenaamde kappa stukjes, die door de plasmacytoom cellen geproduceerd werden tijdens haar ziekte, blijven op hetzelfde niveau en dalen zelfs, en dat betekent dat er geen nieuwe kappa stukjes meer gemaakt worden en dat betekent weer dat er dus geen plamacytoom cellen meer in het lichaam zijn. De ontaarde witte bloedcellen (plasmacytoomcellen) maken evenals normale witte bloedcellen antistoffen, maar dat zijn antistoffen die nergens op slaan en die op den duur zelfs zeer schadelijk worden als de ziekte meer algemeen wordt en dan multipel myeloom of ook wel de ziekte van Kahler genoemd wordt. De hoeveelheid ( de titer) van deze abnormale eiwit stoffen (gammaglobulinen) worden short chain labda en kappa chains genoemd. De kappa chains kunnen in het bloed gemeten worden met behulp van zogenaamde elektroforese. Direct na de bestraling waren er nog 22 mg/L in het bloed. Drie maanden later was de titer gedaald naar 18mg/L en na zes maanden 11,8. Drie maanden geleden waren er nog 12,5 mg/L in het bloed. Dit klein verschil wil niets zeggen en wordt als normaal beschouwd. Verder was haar bloedbeeld normaal. Ze heeft geen bloedarmoede en het bloedbeeld is ook goed. Ze voelt zich verder goed en de bezwaren van de bestraling zijn helemaal verdwenen. De beweeglijkheid van de hals is echter beperkt en dat komt omdat zowel de atlas als de draaier ( de twee hoogste halswervels ) door de plasmacytoom cellen eerder zijn aangetast en ook met de bestraling geleden hebben. Door nieuwe vorming van calcium in de wervels zijn ze wel weer stevig en gezond, maar de gladheid en soepelheid heeft natuurlijk wel wat geleden.
Alles bij elkaar mogen we niet ontevreden zijn.
Groeten van Hannie en Jan.
Saturday, August 18, 2007
zure regen
zure rolmops
Tijdens de raadsvergadering in St. Anthonis bleef de voorzitter er op hameren dat er iets aan de zure regen gedaan moest worden. Een van de raadsleden geloofde echter niet dat zure regen een probleem was en vroeg aan zijn buurman, die kennelijk zijn ongeloof deelde : zou dat nu wel zo erg zijn met die zure regen? Het antwoord was; Als den burgemeister 'n joar lang naks op 't kerplein get stoan, kriegt ie nog minder binnen as mit enne zoeren herring.
houten poot
houten benen
Tijdens de ruilverkaveling in St. Anthonis kreeg een boer die een minicamping had een ver van zijn huis gelegen stuk grond in plaats van zijn bij zijn huis gelegen plekje. Hij kreeg wel twee hectares terug voor de één hectare die bij zijn huis lag. Dat was natuurlijk vervelend want nu kon hij de minicamping niet meer bij huis hebben. Omdat hij echter twee maal zoveel grond terug kreeg zei burgemeester Jans tegen hem dat dit toch een pleister op de wond was. Het antwoord van de boer aan de burgemeester was: ja een pleister op enne houten poeét.
Dure geneesmiddelen
Professor Nicolas Wald, ontwerper van de polipil
In Nederland mag geen reclame gemaakt worden voor geneesmiddelen die op recept van de arts verkrijgbaar zijn. In Amerika is dat de laatste tien jaren wel toegestaan. Dit heeft tot gevolg gehad dat er in 1996 nog maar 11,4 miljard dollar aan reclame werd besteed, voornamelijk aan artsen, door de farmaceutische industrie. In 2005 was dit al gestegen naar 29,9 miljard dollar. De reclame direct gericht naar de eventuele patiënten was gestegen met 330%, maar was slechts 14% van het totaal dat de industrie aan reclame besteedde. De rest gaat direct naar de artsen en wordt deels besteed aan proefpaketten, die rechtstreeks aan de patiënten kunnen worden uitgedeeld. Het gevolg is dat veel gepatenteerde dure middelen gebruikt worden, die beter konden vervangen worden door middelen met dezelfde werkzaamheid, waarvan het patent verlopen is en die goedkoop kunnen worden nagemaakt in landen zoals India en China. Daardoor is het te begrijpen dat de farmaceutische industrie niet zit te wachten op een goedkope polypil die in het artikel op 20 juli is genoemd. Het gebruik van deze polypil, die samengesteld is uit geneesmiddelen, waarvan het patent verlopen is, zou de verkoop van dure geneesmiddelen die niet patent vrij zijn enorm kunnen schaden. In de praktijk blijkt dat zowel de artsen als de patiënten zeer gevoelig zijn voor de gemaakte reclame. Een nadeel zou kunnen zijn dat de industrie minder gemotiveerd kan zijn om veel geld in onderzoek naar nieuwe preparaten te steken. Een voordeel is dat preparaten waar veel reclame voor wordt gemaakt en die daardoor zeer veel gebruikt worden schade kunnen aanrichten als later blijkt dat de reclame misleidend is geweest. Het preparaat vioxx van Merck dat uit den handel moest worden genomen is hiervan een voorbeeld.
J.M. Donohue and Others
A decade of direct-to-consumer advertising of prescription drugs.
|
|
