Blog dagboek van Jan Goossens

Eerder werd in het dagboek over de heilige Antonius verteld, dat hij in de Middeleeuwen de bekendste heilige was. Hij was de patroon van de armen, de zieken, de slagers, de herders, de hoveniers, de varkensboeren en vele andere beroepen. Merkwaardig genoeg is hij ook de patroon-heilige van het Franse vrijwilligers legioen, maar dat heeft wellicht te maken met het feit dat hij in de woestijn leefde.

Wat de ziektes betrof, werd hij aangeroepen als bemiddelaar tussen God en de patiënten van de pest, roos, scheurbuik, zweren, wratten, en steenpuisten. Vooral was hij belangrijk als patroon bij de ziekte die door moederkoren werd veroorzaakt en die daarom ook wel het “Antonius vuur" genoemd wordt. Vandaar dat de broeders, die tot taak hadden om de mensen, die aan het Antonius vuur leden , te verplegen en te helpen Antonieten genoemd werden. De broeders gaven de patiënten wat wijn te drinken, waarin een stukje been van de Heilige Antonius gelegen had. De patiënten genazen wonderbaarlijk, omdat ze niet langer roggebrood aten maar meestal broodsoorten van andere granen dan rogge en ook wat varkensvlees. De genezing werd echter geheel aan de voorspraak van Antonius geweten en dat heeft waarschijnlijk er aan mede gewerkt dat hij de meest vereerde heilige van die tijd was.

Later werd de heilige Antonius van Padua zeer beroemd, mede omdat hij deels met de veren van de oude Antonius met het varken ging strijken. Omdat de meeste mensen niet konden lezen of schrijven verwarden ze de twee heiligen door elkaar. Antonius van Padua was in 1195 in Lissabon uit een rijke familie met de naam Fernandez, geboren. Hij trad in bij de paters Augustijnen, maar de moord op een aantal Franciscanen in Marokko maakte zoveel indruk op hem dat hij Franciscaan werd. hij kon buitengewoon goed preken en omdat hij goed zijn talen sprak preekte hij in Portugal, Spanje en Zuid Frankrijk en Italië. Hij werd zo populair, dat hij al een jaar na zijn dood, in 1231 in Padua door paus Gregorius IX, die jammergenoeg ook op de onzalige gedachte kwam, dat ketters op de brandstapel thuis hoorden, heilig werd verklaard. Hoe traag alles in de roomse kerk verloopt, blijkt wel uit het feit dat hij pas op 16 Januari 1946 tot kerk-leraar werd benoemd en dat vinden we nu 700 jaren nadien, wel een beetje als mosterd na de maaltijd.

Antonius van Padua is de patroon van de vrouwen, de kinderen, de armen, de bakkers, de mijnwerkers, het huwelijk, de reizigers en de verliefden. Ook is hij de patroon van schipbreukelingen, de pest en de koorts, maar boven alles de patroon van de verloren voorwerpen.
Heilige Antonius beste vrind maak dat ik mijn sleutel vind is een gebed dat iedereen die van huis uit katholiek is wel eens van een moeder of tante heeft gehoord.

Antonius van Padua wordt afgebeeld met het kindje Jezus op zijn arm. De Portugezen, die naar de koloniën gingen zoal bijvoorbeeld Goa in India lieten daar een beeldje snijden ven deze favoriete heilige. Met Antonius hadden de inboorlingen geen moeite, want paters Franciscanen liepen er ook in Goa genoeg. Een kindje dat ook nog God was gaf meer moeilijkheden. Het is grappig om te zien dat men dan vaak een beeldje maakte van een Franciscaanse pater met een klein Boeddha-tje op zijn arm.

Ook nu nog is Antonius met het varken in veel plaatsen zeer populair. In Sint Anthonis werd vroeger op 17 Januari feest gevierd. Het was dan als op Zondag en na de hoogmis werd een varkens kop met opbod verkocht. de opbrengst was voor de armen. Ook nu nog wordt jaarlijks in het dorp Groeningen een varkens kop met opbod verkocht. Vorig jaar bracht hij no ongeveer 3000 Euro's op. De opbrengst is voor de kapel die aan Antonius met het varken en Sint-Nicolaas is toegewijd. Een van de dames uit het dorp, die bekend staat, omdat ze zo goed hoofdkaas (zult) kan maken, bereid hoofdkaas van de kop en zo kan toch nog iedereen er mee van genieten.

Voor de geinteresseerden: zie Google : sint Antonius en zijn cultus.

# posted by roodbont @ 1:21 PM