Tuesday, November 01, 2005
Links: sick horse
Rechts: de veearts met de vrouw van de boer
Vroeger in de vijftiger jaren hadden weinig mensen een telefoon. Als er 's nachts een spoedgeval was, kwam men met de fiets naar ons huis, aan de Deurneseweg gefietst en belde men aan. Op een nacht kwam er een boer, die een paard met koliek had. Hanny keek uit het raam van de slaapkamer en nam de boodschap in ontvangst. Omdat ze mij wilde sparen omdat ik er vaak 's nachts uit moest, vroeg ze aan de boer, of hij al eens met het paard een eindje gewandeld had en of hij al geprobeerd had met warme doeken om de buik van het paard te draaien. De boer werd echter ongeduldig en antwoordde: “Ik weet nie nève wie dè ge slopt, mar as 't toevallig de veearts is, kunde dan nie efkes vroage of hij kumt”.
