Saturday, November 26, 2005
Hirsi-Ali
en
Wiegel
De controverse tussen Hirsi-Ali en Wiegel, over de Islam berusten deels op een misverstand. Wiegel en met hem vele goed-bedoelende mensen vinden, dat Hirsi-Ali, de Islam te veel in discredit brengt en zo de goede Islamieten te veel stigmatiseert. Het gaat volgens hen niet over de Islam, maar veel meer over de Islamieten die hun godsdienst misbruiken, als verontschuldiging van hun misdaden. Voor een zelfde opvatting, werd de wethouder, Marco Pastors, van Rotterdam trouwens ook, als iemand die stigmatiseerde, veroordeeld en moest hij bijgevolg aftreden. Men kan Hirsi Ali verwijten, dat ze de controverses in Nederland tussen Christenen, of wat daar van overgebleven is en de aanhangers van de Islam aanwakkert, maar niet dat ze onwaarheden vertelt.
De verwijten dat door de Islam de Christenen als varkens moeten worden beschouwd en daarom beter geslacht kunnen worden, is wellicht veel eerder intrinsiek aan alle godsdiensten, die hun oorsprong vinden in het klassieke Jodendom. Zowel Joden, Christenen als Islamieten beschouwen Abraham als hun stamvader en Abraham's God Jahwe, ook als hun God.
Een God, die aan Abraham het bevel gaf om zijn zoon te vermoorden, en een Abraham, die aan dit bevel gehoorzaamde, begaan een misdaad. Wij vonden het met zijn allen goed, dat een aantal pro-Duitsers, direct na de oorlog, om minder redenen werden doodgeschoten.
Deze drie godsdiensten bevatten alle drie elementen, waarvan we vandaag vinden dat ze niet alleen ingaan tegen onze ethische opvattingen, maar ook tegen de evolutionair ontstane gedragspatronen. Zonder deze kan een sociale samenleving niet optimaal functioneren. Conrad Lorenz noemde ze daarom de biologie van de tien geboden. Hiervan is het doden van je eigen kinderen wel een van de meest pregnante voorbeelden.
Twee tot drie generaties terug gingen onze grootvaders, in de tweede helft van de negentiende eeuw, op bevel van Paus Pius IX (1846-1878) nog naar Italië om te vechten tegen de Garibaldisten, die de Paus terecht zijn grond betwistten. Alleen uit Nederland gingen meer dan 3000 zouaven naar Italië. Hun beloning was als ze sneuvelden de hemel, evenals nu bij de Islam, en vroeger bij de Christelijke martelaars.
Pieter Janszoon Jong uit Lutjebroek, kon tijdens de slag om Monte Libretti, nadat hij al zijn munitie verschoten had, nog met zijn geweerkolf in enkele slagen, veertien Garibaldisten dood slaan, waarna hij zelf op 18 oktober 1867 sneuvelde. Het heeft weinig gescheeld of de paus had hem hiervoor heilig verklaard. Geen wonder dat de fraters van Tilburg, in de tijd dat wij op kostschool waren, met respect over hem spraken, evenals trouwens over Franco, die toen door elke Christen als redder der natie werd gezien en nu vrijwel door iedereen als fascist wordt beschouwd. De kapelaan in Lutjebroek noemde de nieuw gebouwde sporthal in 1925 dan ook "de Pieter Jong zaal".
Het verschil tussen Islam en Christendom is niet zozeer een fundamenteel verschil, maar veelmeer het feit dat practisch iedere Katholiek, die niet in het Vaticaan woont, zich weinig of niets aantrekt van alle archaïsche geboden van het Christendom, terwijl er in de Islam nog wel mensen zijn, die zich letterlijk aan de geboden houden. Fundamentalistische Christenen, die hun kinderen weigeren in te laten enten tegen kinderverlamming, kunnen bij een uitbraak van kinderverlamming evengoed voor de dood of verlammingvan hun kinderen verantwoordelijk worden gesteld, als Abraham voor de dood van zijn zoon. Ook nu zijn er Islamieten, die precies als vroeger de Christenen, bereid zij zich op te offeren en daarna recht ten hemel op te stijgen, zoals beloofd ( juist zoals in de reclame glashelder) .
Het fundamentalistisch verbod van de Paus van Rome, om in Afrika voorbehoedsmiddelen te gebruiken, heeft ook nu honderd-duizenden slachtoffers, die sterven door de HIV infecties, tot gevolg. Ook hier wordt een archaïsche opvatting, boven de naastenliefde gesteld.
Hij, die de naastenliefde niet als voornaamste gebod van het Christendom beschouwd, ook als hij ieder dag bidt en al zijn bezit aan de armen schenkt, klinkt volgens Paulus als een rinkelend bekken, zonder inhoud. Voor het gemak wordt dit in het Vaticaan en door de mensen, die hun kinderen niet laten inenten tegen polio, maar even vergeten.