Tuesday, September 27, 2005
Links: De Onges(jager-verzamelaars)
De Masai (Afrika), (Rechts plaatje) die nog op de traditionele wijze leven, hebben geen last van hartziektes en hebben geen aderverkalking.
WEET WAT JE EET
INLEIDING
Toen de mens van jager-verzamelaar overschakelde naar landbouw en veeteelt, had er een dramatische verandering plaats in zijn dieet. Als men de homo Erectus meerekent was de mens ongeveer twee miljoen jaar lang, tijdens het Paleolithicum, jager-verzamelaar en was zijn dieet biologisch gezien vrijwel constant. In de loop van deze langdurige geschiedenis heeft de mens zich evolutionair aan dit dieet aangepast. Nog heden is bij de ongeveer 80 voorkomende populaties van jager verzamelaars in de wereld het eten, tenminste wat de biologische waarde betreft, nog steeds ongeveer hetzelfde.
In het midden en laat Paleolithicum verspreidde de mens ( de homo Erectus )zich van uit Afrika naar China. Ongeveer een miljoen jaren geleden ging deze mensensoort al langs de kust van het Arabisch schiereiland, Iran, Afghanistan, Pakistan, India naar Sumatra, Java tot China.
Later emigreerde de homo sapiëns, die ongeveer iets meer dan honderd duizend jaren geleden voor het eerst in Zuid Afrika leefde, op ongeveer dezelfde wijze over de wereld tot Australië, Nieuw Guinea en Europa.
Evenals In Afrika leefden de mens meestal langs de kust of ook wel zoals in Oost Africa langs de meren van het Oost Afrikaans rift. Daarom was hij in staat vis te vangen en een deel van zijn dieet kon dan ook uit vis bestaan.
In het Neolithicum dat ongeveer tien tot twaalf duizend jaren geleden begon, leerde de mens langzaam hoe hij granen en wortelgewassen zelf kon kweken en hoe hij van de veeteelt kon profiteren. Het gevolg was dat het nu mogelijk werd om in grotere groepen in dorpen kon gaan leven met alle hygiënische en voedingstechnische gevolgen van dien.
Als we nu het dieet bekijken waaraan de mens gedurende zeer lange tijd was aangepast en dat wel het paleo-dieet genoemd wordt, dan is het duidelijk dat er van suikers, zetmeel, vetten en zout in de zin zoals wij die in de moderne tijd kennen geen sprake was. De mensen die van suiker bijvoorbeeld in de vorm van honing en van zetmeel hielden, hadden de meeste kans om in de vorm van wat lichaams vet, moeilijke hongerige tijden te overleven. De liefde voor zoet en zetmeel was een voordeel om te overleven en deze voorkeur werd zo gedragsmatig in de genen gedurende miljoenen jaren vastgelegd.
Wat echter in laat paleolithische tijden een voordeel was is tegenwoordig een nadeel geworden, omdat deze voedingsstoffen nu vrij beschikbaar zijn. De mensen die daarvan teveel nemen, brengen het paleo-dieet, waaraan de mens zich over miljoenen jaren heeft geadapteerd, uit balans met alle gevolgen van dien.
Ook het dieet van de ongeveer 80 stammen, die nu nog als jager-verzamelaar wereldwijd leven wijkt niet significant af van het Paleodieet. Bepaalde ziektes zoals infarcten van hart en hersenen, suikerziekte en depressies en enkele andere moderne ziektes worden daar dan ook niet aangetroffen.
De Jarawa's en de Onges zijn onder anderen, negroide inboorlingen van de Andaman eilanden, die gelegen zijn ten Noorden van Sumatra en nu nog neolithische jager-verzamelaars zijn.
