Blog dagboek van Jan Goossens

VECHTERSBAZEN

La Reine du Valais est l'ambasadrice et
le symbole de tout le canton





In zuid-west Zwitserland in het kanton Valais, in de val d'Herens, waar hoofdzakelijk Frans gesproken wordt, heeft men koeien met een drieledig doel. Ze worden gehouden om melk te geven, om vlees te produceren en om te vechten.

Dat vechten doen ze niet met mensen, maar met elkaar. Ze duwen hun koppen tegen elkaar en wie het eerst weg loopt heeft verloren. In de dorpen worden wedstrijden gehouden en de koe, die wint krijgt de titel Reine (koningin). Later komen de winnaressen bij elkaar en de top koe die het duwen het langste volhoudt heet Reine de les Reines. Voor de mensen zijn het vriendelijke dieren en ze doen geen vlieg kwaad. De winnaars en hun afstammelingen worden vaak zeer duur verkocht.

Het is een zeer oud ras dat Race d'Herens genoemd wordt. In het Duits noemt men ze Eringer Rind.
Uit opgravingen bleek dat in de bronstijd, (2000-800 voor Christus) het dier er al ongeveer hetzelfde moet hebben uitgezien. Ook de Romeinen hebben het dier al beschreven zo als het er nu nog uitziet. Het zijn dieren met brede koppen en horen tot de groep, die wetenschappelijk brachycephalus genoemd worden. De eigenschap om met elkaar te vechten is eigenlijk het vaststellen van de “pikorde” omdat de winnaar de leiding vroeger nam als ze in het voorjaar de bergen introkken. Ze gaan in de bergen tot 3000 meter hoogte op zeer moeilijk begaanbare grond en ze hebben dan ook korte zeer sterke benen en klauwen. Omdat de winnaars voor de sport duur waren en er dus mee werd verder gefokt, is de eigenschap via de moederdieren stevig in het ras geselecteerd. Er is een speciaal stamboek, dat ongeveer 8000 dieren telt en een eigen blad heeft dat “La Gazette des reines” heet. De dieren wegen gemiddeld 600 kg. en geven tegenwoordig ongeveer 3000 kg melk met 3.70 vet en 3.30 eiwit.

De kaas heet fromage d'Anniviers en is zeer bekend en duur. Merkwaardig genoeg is er ook in Amerika een stamboek dat American Herens cattle association heet, en ook In Brazilië bestaat een stamboek.

De boeren hebben naast hun koeien, die bij de echte liefhebbers alleen maar geld kosten, ook andere bronnen van inkomsten zoals druiven en fruit. Ze worden bij de echte liefhebbers maar kort gemolken, omdat ze anders te licht worden om stevig te kunnen duwen.

In de dorpen is het een echt volksvermaak en vergelijkbaar met de voetbalclubs elders. De wedstrijden worden dan ook druk bezocht en de favorieten zijn bij iedereen bekend.