Wednesday, August 17, 2005
Tijdens de oorlog woonde er in Escharen een gezin, waarvan de man zo lui was dat hij niet werkte. Dit ging ten koste van zijn kinderen en zijn vrouw, die op een gegeven moment flink ondervoed waren. De buurlui waren naar de paters gegaan om te vragen of zij 's middags naar het klooster mochten komen voor wat eten en dat werd door de paters goedgekeurd. De buurlui stapten trots naar het armoedige gezin met deze vreugdevolle mededeling. Het antwoord van de man was: “Als de paters zo lui zijn dat ze dat eten niet kunnen brengen, dan laat ze het maar houden”.
