Saturday, July 16, 2005
Het bovenstaande kaartje geeft aan hoe de regels in de verschillende landen zijn. De bruin gekleurde landen zijn tamelijk flexibel. "Reproductive cloning"is verboden. In dit gebied woont ongeveer de helft van de wereldbevolking (3,4 miljard mensen). De donkerste kleur geeft de landen aan die het meest toestaan, ook onderzoek met somatic nuclear transfer in eicellen, die door donoren vers worden verstrekt.
Licht bruin zijn landen die geen somatic nuclear transfer toestaan en onderzoek alleen met cellijnen (diepgevroren) die bij fertiliteits behandeling van vrouwen overblijven. Landen waar geen voorschriften zijn zij ook lichtbruin gekleurd.
China, India, Japan, Zuid-Korea, Singapore, Engeland en Zweden hebben de meeste mogelijkheden.
Het is merkwaardig dat religieus ethische opvattingen een grote rol spelen bij het stamcelonderzoek. In het algemeen zijn in de westerse landen kerk en staat streng gescheiden. Toch wordt onderzoek op het gebied van therapeutisch klonen in landen als Amerika, maar nog meer in Duitsland en Oostenrijk door voorschriften van de overheid zeer bemoeilijkt. De religieuze christelijke opvatting is, dat een bevruchte eicel in principe een menselijke integriteit heeft en dat proeven daarom niet geoorloofd zijn. Hoe dubieus deze mening is blijkt wel uit de opvatting van het Joodse geloof, dat de ziel van de mens pas 40 dagen na de bevruchting in het embryo komt. In Israël wordt het onderzoek van stamcellen dan ook niet veel in de weg gelegd en in landen als Zuid Korea, Malesië, Japan en Singapore al helemaal niet.
Het is bovendien merkwaardig dat onderzoek van stamcellijnen die voor 2001 al bestonden in Amerika wel mogen gebruikt worden voor onderzoek, terwijl dat in Duitsland geldt voor stamcellen van voor 2002.
Men zou het toch wel raar vinden als men in Nederland zou verbieden de kinderen tegen kinderverlamming in te enten, omdat enkele strenge protestanten vinden dat dat religieus niet verantwoord is.
Als men nu aanneemt dat een bevruchte eicel van 6 dagen (blastocyst) die alleen uit een trofoblast en enkele pluripotente stamcellen bestaat een menselijke identiteit heeft, omdat er in principe een mens uit kan ontstaan dan komt men in moeilijkheden. Sinds uit het onderzoek van Hwang in Zuid-Korea gebleken is dat een somatische celkern geplaatst in een geënucleëerde eicel kan uit groeien tot een blastocyste zou men moeten aannemen dat een somatische celkern dan ook een menselijke identiteit heeft. Het is toch immers de celkern van elke willekeurige lichaamscel, waarin de blauwdruk van het individu zit en niet de eicel, waaruit de kern verwijderd is en die slecht als een soort broedmachine fungeert. Als men dan konsequent is, zou men moeten vrezen dat telkens als men zijn neus snuit men bezig is "to interfere with human life".
Men kan het dan ook eens zijn met Ian Wilmut, die het schaap Dolly voor het eerst kloonde, dat het juist immoreel is om geen onderzoek te doen op een gebied dat in de toekomst zeer grote mogelijkheden heeft om zieke mensen te helpen.
